Καρναβάλι 2019 με την κάμερα της Ιστοσελίδας Κοκκινόγεια
THE CRAZY
Απεβίωσε Ο Στέφος Χαραλαμπίδης
Απεβίωσε Ο Συγχωριανός μας Στέφανος Ο Στέφος ) Χαραλαμπίδης
ετών 92 συνταξιούχος Γερμανίας
( Παύλος Μελάς ) 1952-2016
Φωτογραφίες απο τον χορό 24-02-2019
Ο Συγγραφέας από τα Κοκκινόγεια
Η Μ Α Μ Α Λ Ι Γ Κ Α
Μόνο το όνομα της μου φέρνει στο μυαλό τις πιο ανατριχιαστικές, εφιαλτικές
στιγμές πείνας που τράβηξα στη ζωή μου.
Ήταν τότε την ¶νοιξη του 1941,που οι βούλγαροι είχαν κατοχή την Ανατολική Μακεδονία και είχαν γδύσει όλα τα ελληνικά σπίτια από κάθε τι το αξιόλογο.
Τα μάζεψαν όλα, κότες γελάδια, μοσχάρια ακόμη και τα γαϊδούρια, που λέει ο
λόγος.
Μέχρι τα μέσα του Μάρτη είχαν πεθάνει στο χωριό μας, στα Κοκκινόγεια της
Δράμας τρία παιδιά από ασιτία.
Ήταν η μόνη φορά στη ζωή μου, που αποφάσισα να φάω το σαμάρι του γαϊδάρου μας.
Βγήκα στον κάμπο να μαζέψω κάνα χόρτο, καμιά ρίζα από αγριάδα, αλλά το χώ-μα ήταν παγωμένο και μάτωσαν τα χέρια μου από τον πάγο που δεν έσπαζε να μαζέ-
ψω δυο ριζούλες αγριάδα και να τις φάω.
Καμία ελληνική οικογένεια δεν είχε κάτι στην άκρη και ο πόλεμος μας βρήκε ό-ους απροετοίμαστους, αλλά το χειρότερο, οι βούλγαροι τα μάζεψαν όλα, από αλάτι, αλεύρι, πετρέλαιο, σπίρτα, κρασιά, παξιμάδια και τα περισσότερα ρούχα, μέχρι στρώματα και σεντόνια.
Το αδερφό μου τον Παναγιώτη, τον είχαν επιτάξει στο καφενείο της Κοινότητας
και κάπου, κάπου μας έφερνε κάνα ξεροκόμματο, από αυτά που πέταγαν στα σκουπί-δια οι βούλγαροι.
Έτυχε ο μυλωνάς να ζητήσει κρυφά από τον αδερφό μου λίγο καφέ να τον έχει στο μύλο, με αντάλλαγμα μια σακούλα καλαμποκίσιο αλεύρι.
Από κείνο το αλεύρι έκανε η γιαγιά μου μαμαλίγκα, που την λέγαμε λοπλόπ ή
κατσαμάκη.
Και η θεία Ανθή έφερε και αυτή τα εγγόνια της σε μάς, επειδή δεν είχε τίποτα και αυτή να τα δώσει, με την ελπίδα σε μας κάτι θα βρισκόταν, έστω και ζουμί στα κιού-
πια που βάζαμε τουρσιά, αλλά μας τα πήραν οι βούλγαροι και μας ά
φησαν τα ζουμιά.
Κάπου, κάπου ο πατέρας μου εύρισκε ξεραμένες τομάτες, πιπεριές και μελιτζάνες
στον μπαχτσέ μας και με εκείνα η γιαγιά μου έκανε σούπα και κάπως βολευόμασταν.
